عوامل مؤثر برتمایل به پذیرش خدمات سیار از نظر گردشگران بر اساس مدل UTAUT (مطالعه‌ی موردی: شهر تهران)

گردشگری به عنوان یک صنعت نوظهور در طول نیم قرن گذشته توانسته پتانسیل‌های فراوانی را برای ایجاد توسعه اقتصادی فراهم نماید تا  آنجا که سازمان جهانی گردشگری برای این صنعت نوپا ولی پرطرفدار، درآمدی معادل 1159 میلیارد دلار امریکا در پایان سال 2013 میلادی را ثبت کرده است. بعلاوه ظهور فناوری‌های سیار، افق جدیدی را برای بکارگیری آن‌ها در ارایه خدمات نوین به کاربران فراهم کرده است. از این‌رو علاقمندی مدیران به دانستن این موضوع که چه عواملی باعث افزایش استفاده از این گونه ابزارهای نوین خدماتی توسط مشتریان می شود، قابل توجیه است. بنابراین این پژوهش به دنبال بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش استفاده از ابزارهای هوشمند همراه و به­تبع آن خدمات سیار توسط گردشگران شهر تهران است.لازم به ذکر است که این پژوهش از نظر هدف از نوع کاربردی است و روش آن براساس نحوه گردآوری داده‌ها، توصیفی و از نوع همبستگی می­باشد. جامعه آماری مشتمل بر گردشگران بازدیدکننده از جاذبه‌های گردشگری شهر تهران (کاخ موزه­های سعدآباد، گلستان و قصر، برج میلاد و بیست و هفتمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب) است. روش نمونه­گیری، نمونه­گیری در دسترس می­باشد و ابزار گردآوری داده­ها، پرسشنامه می­باشد. نتایج پژوهش حاکی از این است که ادراکات گردشگران از مفیدبودن، سهولت استفاده و اعتماد به این ابزار و همچنین خودباوری آن‌ها، بر قصد رفتاری­شان اثر گذاشته که قصد رفتاری نیز در نهایت منجربه پذیرش استفاده از این ابزار می­شود. درحالی که تأثیرات اجتماعی، سرعت اتصال و هزینه­ها تأثیری بر پذیرش استفاده از خدمات سیار توسط گردشگران ندارند.